Als ondernemer heb je het misschien maar zelden. Toch zou het zo maar kunnen… Een sleur. Een routine.
Af en toe krijg ik te horen: “van herhaling komt onverschilligheid…” of: “Gaat het je niet vervelen?” Nou, als Vleesgeworden Enthousiasme is het antwoord uiteraard een nee. Ik zie het ook graag van de andere kant; moet je juist gaan voor een minimum van 10.000 vlieguren? Aldus Malcolm Gladwell in Business Insider omschreven als “ten thousand hours is the magic number of greatness.” Als dat maar niet betekent dat je na 10.000 uur kunt stoppen…
Van herhaling komt onverschilligheid
Persoonlijk geloof ik hier niets van voor ondernemers. Ik ben van mening dat je als ondernemer meer dan eens gaat voor waar je op zijn minst interesse in hebt. Iets wat je jarenlang met plezier wilt doen. Anders zou je immers ook niet vaak een bepaald risico nemen. Maar waar komt ‘van herhaling komt onverschilligheid’ dan vandaan? Ik gok op de ‘reguliere werknemer’ die tegen wil en dank in een punt in hun carrière terecht is gekomen waar hij of zij eigenlijk niet wilt zijn maar ook niet uit kan/wilt ontsnappen. Tevens, we weten allemaal dat herhaling je ook beter in iets maakt. Zo las ik onlangs een te gek bericht over continu verbeteren – zie de link onderaan dit blog!
Hoe vaak ik wel niet op school rijtjes heb opgelezen om nu zonder na te denken of zelfs nog maar te rekenen 8 x 8 kan beantwoorden (voor de geïnteresseerde lezer zonder calculator bij de hand: het antwoord is 64). Maar om nou te zeggen dat rekenen mijn leukste bezigheid was?
Tienduizend vlieguren
Goed, dus geen onverschilligheid maar verbetering door herhaling. Één van de voorbeelden die meestal wordt aangehaald om dit aantal uren kracht bij te zetten zijn de Beatles. In Duitsland speelden zij al lange tijd in clubs alvorens ze ‘groots’ gingen – iets dat we niet mogen ontkennen als ik alleen al kijk naar een recente editie van Pinkpop. Dhr. Gladwell benadrukt wel een belangrijk aspect tijdens zijn uitleg. Een natuurlijk talent is wel nodig om het beste van de vlieguren te maken. Dat neemt niet weg dat je er wel gewoon beter en beter in wordt.
Maar voor jullie ontmoedigd raken… Als je als ondernemer voor de Belastingdienst het minimaal aantal uren van 1225 per jaar draait, ben je zo’n 24 uur per week bezig. Nu is dat een minimum aantal uren. Als ik kijk naar bijvoorbeeld ondernemers in de culturele sector (waar het vaker vanuit een hobby groeit) ben je al een ervaren piloot voordat je startersaftrek voorbij is!
Maar ook andere sectoren kunnen hiervan profiteren. Er is een reden waarom bepaalde studies zich ook veel op stages richten of, zoals in mijn geval, de kans geven tot ‘externe participatie’. Ik was bijvoorbeeld enorm blij dat er in het eerste jaar van de PABO meteen een stagedag zat. De opleiding wilt graag weten of je het vak überhaupt leuk vind als jij je propedeuse in handen neemt, maar je kon ook meteen oefenen voor de klas.
Continu verbeteren
Onlangs deelde ik een LinkedIn publicatie van Rik van der Wardt over wat we kunnen leren van muzikanten over continu verbeteren. Hij beschrijft hier iets waar ik als muzikant mij plots realiseerde. Ik moet blijven oefenen om beter te worden. Als ik een moeilijk nummer een keer weet te spelen en daarna door ga naar het volgende – waar ben ik dan mee bezig?
Hij geeft overigens verschillende tips om het continu verbeteren in te zetten. Ga vooral even kijken (en luisteren want er zit een heerlijke muziek video in).
Practice – Maak er een gewoonte van. Dat kost tijd en zeker wat doorzettingsvermogen, maar het is het waard. Je wilt toch immers gewoon goed zijn in wat je doet?
Dit blog is geschreven door Rick Vechel.
Foto via: The Blue Diamond Gallery.